Πριν χρόνια, στο λεωφορείο, είδα έναν παππού που χαράχτηκε στη μνήμη μου.
Άσπρα μαλλιά σαν μπαμπάκι, άσπρα γένια, σκούρη μπλε τραγιάσκα.
Γαλάζια μάτια, σκούρο γαλανό, που δείχναν να έχουν ατενίσει πολλούς ήλιους... ναυτικό βλέμμα
Άσπρο δέρμα, με κατακόκκινα μάγουλα.
Πολλές ρυτίδες που όμως φαινόταν όλες καμωμένες από χαμόγελα... Κι ένα χαμόγελο που έλαμπε σαν τον ήλιο, κολλητικό, μεθυστικό σχεδόν... Φαινόταν σαν η ομορφιά της ψυχής του να έχει εξαγνίσει το πρόσωπό του...
Η σκέψη του πάντα με κάνει να χαμογελάω :)
Καλή χρονιά!
2 σχόλια:
καλή και χαρούμενη να είναι η νέα χρονιά....
αν και δυσκολεύομαι τελευταία να έχω ευχάριστες αναμνήσεις, αμέσως σκέφτηκα τη μάνα μου διαβάζοντας τη δική σου θυμηση, και χαμογέλασα.....
:)
Ένα πλατύ χαμόγελο
αφίνω μαζί με ευχές
θερμές Πρωτοχρονιάτικες
για ένα 2011 με υγεία, χαρά,
ειρήνη, ελπίδα κι αισιοδοξία ...
Δημοσίευση σχολίου