Και τώρα τί; Που οδηγεί ο δρόμος από εδώ; Στροφές, διακλαδόσεις, μια δαιδαλιώδη διαδρομή. Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν, από εδώ και πέρα, μια μεγάλη ευθεία;
Κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω για λίγο. Προσποιούμαι ότι δεν οδηγώ. Για λίγο, γιατί αλλιώς θα τρακάρω. Πιθανόν να τρακάρω ούτως ή άλλως. Ίσως έχουν σπάσει τα φρένα.
Όλα καλά. Όλα καλά.
Ο Douglas Adams έλεγε ότι για να μάθεις να πετάς, πρέπει να πέσεις και να αστοχήσεις.
17 Φεβρουαρίου 2008
Breaking the girl
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
όλα καλά.αλλά στιγμιαία.πότε θα αλλάξει αυτό..το στιγμιαίο
πολύ καλό το τραγούδι των red hot chili peppers!
Μου άρεσε και το ρητό του Douglas Adams επίσης. Κρύβει μια μεγάλη αλήθεια...:)
Άσε τους δρόμους, αποκλείστηκες. Βγες στο μπαλκόνι, κλείσε τα μάτια. Έχεις ακούσει τον ήχο από το χιόνι που πέφτει;
"για να μάθεις να πετάς, πρέπει να πέσεις και να αστοχήσεις"
..πάρα πολύ σωστό!! :) καλησπέρα!
@Νίκος Κ.: Το στιγμιαίο αλλάζει... κάθε στιγμή. Όλη η ζωή είναι στιγμές.
@akon; roadartist:
Η αλήθεια είναι ότι το παραποίησα λίγο. Το πρωτότυπο είναι "Flying is learning how to throw yourself at the ground and miss."
@αντώνης:
Ίσα που χιόνισε αρκετά για να μπορώ να λέω ότι αποκλείστηκα χωρίς τον φόβο του να έχω όντως αποκλειστεί :)
Δημοσίευση σχολίου