Κρύα πόλη, σε χαιρετω...
Άλλος ένας καινούριος χρόνος με βρήκε στην αγκαλιά σου.
Ξαναγνώρισα μετά από πολύ καιρό τη νύχτα σου,
Με τα πεζοδρόμιά σου να λαμπυρίζουν σαν να ράντισαν πάνω τους εκατομμύρια αστέρια,
Με τα παγωμένα τζάμια των αυτοκινήτων,
Με τα λευκά σύννεφα να αιωρούναι μετά από κάθε ανάσα σαν μπαλονάκια σε κόμικ.
Ξαναέμαθα τα λευκά σου πρωινά.
Φεύγοντας, με αποχαιρέτισες με ένα χιονισμένο φιλί.
Θα τα ξαναπούμε ίσως την άνοιξη
Όταν δεν θα 'σαι τόσο κρύα...
02 Ιανουαρίου 2008
Άτιτλο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
"Με τα λευκά σύννεφα να αιωρούναι μετά από κάθε ανάσα σαν μπαλονάκια σε κόμικ."
Έξυπνο....
Καλή χρονιά!!
Kρύα πόλη, ζεστή καρδιά...
Πάντα έτσι να τη ρουφάς όταν πηγαίνεις, κι όταν έρχεσαι, να πηγαίνουμε οπως χθες, σε κουτούκια,
να ζεσταίνουμε τις καρδιες με κοκκινο κρασί και να τα λέμε να τ λεμε να τα λεμε!
καλώς ήρθες...
klearchos, ευχαριστώ. Καλή χρονιά και σε ΄σένα!
ceralex, επόμενος προορισμός μας; :)
Καλημέρα, ευχαριστώ για την επίσκεψη, καλη σου χρονιά :))
Δημοσίευση σχολίου