11 Δεκεμβρίου 2007

Π

Η ζωή
σαν τροχός γοργά κυλά.
Μια σε πάει πολύ ψηλά,
την άλλη χαμηλά...

Αχ, ζωή,
δεν αντέχω πια με 'σενα,
βαριά καρδιά
και όνειρα σημαδεμένα...

Γίνε χαρταετός...
Ύψωσέ με αλλιώς...
Πέτα ψηλά
με κομμένη πετονιά!
Πιο μακρυά...
πέρα αλαργινά...

Η ζωή
σαν τροχός γοργά κυλά.
Μια σε πάει πολύ ψηλά,
την άλλη χαμηλά...

Μα η ζωή
τελικά είναι πηλός.
Έχω χέρια δυνατά
και θα την πλάσω αλλιώς...

1 σχόλιο:

ceralex είπε...

Μα η ζωή είναι πηλός...
Έχω χέρια δυνατά και θα την πλάσω αλλιώς!!!

:) θα το γράψω στον τοίχο του εργαστηρίου!!!